اول تویی و آخر خودت



میخواهم به دوست داشتنش پایان بدهم

از پاک کردن عکس و فیلم هایش شروع کردم 

همه ی پیام های عاشقانه ای  که برایش ذخیره کرده بودم 

همه ی ان پیام های دلبری که هر روز برایش میفرستادم 

که دوست داشتنم را نشان دهم 

همه ی چیز را پاک کردم 

قدم اول برای ترک این دلبستگی احمقانه 

این دوست داشتن پوچ بود 

رابطه ام به قسمت آزار دهنده اش رسیده 

تا وقتی که پیشش نیستم به خود میپیچم 

هزارتا حرف ردیف میکنم که بکوبم تو صورتش 

تا حساب کار دستش بیاد و من را بیشتر ازین تنها نگذارد

ولی امان از لحظه ای که میبینمش 

بغلش میکنم 

چشم هایم روی هم میرود 

نفس هایم آرام میشود 

همه چیز یادم میرود 

انگار که یک دکمه ای در مغزم زده میشود 

همه ی ان تصمیم های قبل دیدنش همه ی ان حرف ها 

پاک میشود اصلا میشوم یک ادم دیگری 

یک دختربچه ای که مادر گم کرده اش را پیدا میکند

و خیالش آسوده میشود


موفق به کنترل خودم نشدم 

بهش پیام دادم 

جوابی نرسید 

شاید هیچ وقت جوابی نرسه 

مثل بیشتر اوقات نادیده گرفته بشه 

#تو رابطه با او به جمله های دنیا دار مکافاته 

یا زمین گرده بد نکنیم بد میبینیم تاوان میدیم 

و این حرفا ایمان پیدا کردم 

تو رابطه های قبلیم با یه نفرشون خیلی بد بودم 

دقیقا همون رفتارهارو اون با من داره 

هنوز نتونستم با خودم کنار بیام 

از دوست داشتن یه آدم اشتباهی دست بکشم 

تا ته یه رابطه اشتباه رفتم 

باید برگشت! 


امروز چهارشنبه ششم آذر ماه 

حوالی ساعت یک و نیم ظهر  گریان و ناراحت پیاده به سمت خونه میرفتم 

هنوزم وقتی به اتفاقات صبح فکر میکنم 

به امروزی که میتونست قشنگتر باشه ولی نشد 

به ذوق و شوقی که تبدیل به گریه شد 

حالم بد میشه 

آخ از احمق بودن خودم 

#امید به چی داشتم 

به کی داشتم آخه 

 


امروز نهم آذر ماه 

و من بی حال و درگیر با خودم 

دیروزم با فیلم دیدن گذشت بدون لذت بدون هیجان 

جمعه این هفته امتحان دارم 

یک هفته کامل برای درس خوندن از دست دادم 

چند روز وقت دارم برای خوندن نه البته نمره اوردن زمان کمی است 

# احساس افسردگی دارم از چند ماه پیش تا الان 

قصد رفتن پیش یک روانپزشک را کرده ام 

#از این حالت زارم بیرون بیایم 

#خودم را فراموش کرده ام 

#برای چه کسی همه ی زندگیت را به آشوب زدی؟

کجاست؟ حواسش هست؟

 


چه موقع خیلی نگرانش میشین ؟؟

.

.

موقع هایی که دینگ دینگ خیلی کم آنلاین میشود یعنی یک اتفاقی افتاده است

مثل امروز 

دلم میخواهد به مثبت ترین چیزها فکر کنم 

یعنی باز هم باتری گوشیش خراب شده  و زود خاموش میشود 

#جوجوکو مثل همیشه در انتظار توست 


ساعت شش از خواب بیدار شدم 

سرحال بودم و هوشیاریم‌سر جاش بود 

کلنجار میرفتم با خودم مگه میشه 

شش صب جمعه بیدار باشی و سرحال !

منی که شنبه تا پنج شنبه رو با خودم جنگیدم تا زودتر از دوازده بیدار شم 

نهایتش رسیدم به ساعت نه و نیم 

واسم قابل باور نبود 

صدایی درونی بهم میگفت بخواب بخواب 

و دوباره خوابیدم 

دوازده و نیم از خواب بیدار شدم 

ولی این بار سرحال نبودم 

انگار دچار کوفتگی شده باشم عضلاتم درد میکرد 

و سوزس شدید ادرار داشتم که

برای اروم کردن دردش مجبور به خوردن قرص شدم

نتیجه اخلاقی : به صدای درونی قلبتون گوش ندید 

از صب زیبای پیش روتون استفاده کنید 

تمام مدتی که خواب بودم 

خواب می دیدم که سخت مشغول تدارک برای عروسی خودم بودم

و همه نگرانی های یک عروس را داشتم 

نگران لباسم

ارایشم 

عکاسم‌

و خیلی چیزهای دیگر 

یه خواب طولانی و واقعی 

که من در حال جنب و جوش بودم 

شنیده بودم که دختر خواب عروسیش را ببیند یعنی عمر کوتاهی دارد 

و زمان مرگش نزدیک است 

من برای بار دوم است که خواب عروس شدنم را میبینم ولی این بار واقعی تر از دفعه ی قبل

بگذارمشان به حساب هشدار برای پایان عمرمم ؟؟

 


از برنامه های اجتماعی فقط واتساپ را گذاشته ام 

دیشب تلگرام را هم مثل  اینستا از صفحه ی گوشی پاک کردم 

تا کمی به خود بیایم و درگیر خودم باشم فقط خودم 

به زندگی واقعی ام برگردم 

افکارم جمع خودم باشد

تا کمی کمتر به او فکر کنم 

وقتی به دینگ دینگ میگویم همه فکر و ذهنم درگیر  اوست باور نمیکند 

 وقتی از خواب بیدار میشوم به اولین چیزی که فکر میکنم تویی

برای همین است اول صبح به تو زنگ میزنم 

او میخندد و میگوید:  آی آی دروغگووو

جوجوکو  : بخدا راست میگم 

جواب آخرش میشود : میدونم عزیزم 

ولی من میدونم هنوز باورش نمیشود که هر لحظه و ثانیه ی زندگی من شده فکر کردن به او 


بیشترین وضعیت روانی که این مدت داشتین چی بوده ؟؟

.

.

نگرانم‌

نگران مردهای خانه ام 

نگران نزدیکانم

نگران دوستانم 

نگران دینگ دینگی که همچنان منتظر آنلاین شدنش هستم 

چیزی که در سرم تکرار میشود نکند بیرون است . مراقب خودش هست ؟

برایش پیام گذاشتم‌ که بیشتر مراقب خودت باشی من‌ نگرانتم‌

خدا میشود آدم های دایره ی زندگی من در امان بمانند ؟؟

 


از اونجایی بگم‌ که

دو بار تو بیان وبلاگ زدمو پاک کردم و تعداد پست هام از سه تا بیشتر نرفت

و دلم‌ نرفت برای بیشتر نوشتن 

من وبلاگ‌نویس قدیم بلاگفام 

با محیط اینجا اُخت نشدم 

زدم بیرون 

.

.

ولی برگشتم 

این‌بار دلم نوشتن خواست 

حرف زدن خواست 

بی مخاطب با مخاطب 

چه فرقی میکند 

سری که درد میکند برای نوشتن 

دلی که تنگ‌است برای نوشتن 

مینویسد و یک آخیش میگوید 

که نگذاشت حرف هایش بیخ گلویش بماند و رو به خفگی برود  

 


قسمتی از ذهنم مشغول گوش دادن

صدایی از کافه شبانه 

از نادر ابراهیمی میخواند 

از بار دیگر شهری که دوست داشتم 

میان‌خواندنش 

آهنگ فرانسوی پخش میشود 

قسمتی از ذهنم کنده میشود میرود به چند سال قبل 

چند سال قبلی که عاشق کتاب #یک_عاشقانه_آرام نادر ابراهیمی بودم

هر صبح کتاب را برمیداشتم و یک صفحه از ان را میخواندم

و چه لذتی بود اخ که چه لذتی 

هر بار با خودم میگفتم چقدر آدم حسابی است این گیله مرد داستانش

نویسنده همین قدر احساس خرج زنش در دنیای واقعی میکند ؟

راستش من از ان خواننده های فضولم که دلم میخواهد زندگی شخصی 

نویسنده کتابی که میخوانم را بدانم برایم جذاب است  در آن لحظه هایی که مشغول نوشتن اوج داستان  هستن چه حس و حالی دارند

در زندگی واقعی خود مانند قهرمان داستان هایشان هستن همان هایی که دلمان میخواست یک دانه از آنها را ما هم داشتیم در زندگی واقعیمان .

در همان زمان ها بود که با موسیقی فرانسه ارتباط گرفتم به واسطه ی دوستی 

که در وبلاگ قبلی ام در بلاگفا با او اشنا شدم 

مرا وارد دنیای موسیقی فرانسه کرد مرا به بیشتر شنیدنش تشویق کرد

شبانه روزم با آهنگ های فرانسه گذشت 

او برایم آهنگ فرانسوی میفرستاد 

و  من آهنگ های محلی شهرم را 

هر دو غرق لذت در دنیای بی مرز موسیقی میشدیم با همه ی تفاوت هایمان

ذهنم برمیگرد به سمت صدا 

دست میبرم به سمت ماگ قهوه ای که با وسواس آماده کرده بودم

قهوه ای که الان سرد است 

مثل ذهن پراکنده ی من 

 

 


#میگه حالم خوب نیست 

میگه صدام در نمیاد 

یاد اون روزایی افتادم که آنفلانزا گرفته بود 

دوره درمان طولانیش 

روزای سختی که گذروندم 

میخواستم باهاش حرف بزنم که حالم بهتر بشه 

که این دلتنگی لامصب کمتر بشه 

یه نگرانی عمیق بهش اضافش شد 

#واسش یه متن طولانی تبریک عید میفرستم 

از بودن این دو سالش میگم 

جواب متن طولانیم میشه که

منم خوشحالم که هستی :)

کل حرفامو خلاصه کرده بود تو سه کلمه 

#خدایا خدایا خدایا 

مراقبش باش 

لطفا لطفا لطفا 

سلامتیشو ازت میخوام 

دبگه غر نمیزنم از ندیدنش

سلامتیشو بهش بگردون 


همه ی حال خوب من برای سال جدید در همان یک روز خلاصه شد 

در همان یک فروردین هزار و سیصد نودونه 

من از دوم فروردین تا به امروز در یک گیجی وحشتناک به سر میبرم 

انگار وارد دنیای عجیب غریبی شده ام که نمیفهممش 

 در آن دنیای عجیب و غریب گیر افتاده ام 

من در آن دنیای عجیب مدام سرگیجه دارم 

دنیا دور سرم میچرخد 

مدام نفس نفس میزنم 

ضربان قلبم آنقدر زیاد است که هر لحظه احساس میکنم قلبم کنده میشود

میفتد جلوی‌پایم 

دو قدم که برمیدارم انگار یه کوه بزرگ جابه جا کرده ام شروع میکنم به عرق کردن

در طول روز ناگهان حرارت بدنم بالا میرود 

بدنم شروع میکند به مبارزه کردن با کی؟ نمیدانم ؟!

خلاصه اش کنم من در دنیای عجیب و غریبی گیر افتاده ام

شایدم در خودم گیر افتاده ام 

در دنیای عجیب و غریبی که برای خودم ساخته بودم . 

امن بده روزگار 

توان بده 

برای دوباره ساختن 

دوباره میسازم 

دوباره میسازم 

من به خراب کردن خودم و دنیایم

به دوباره ساختن خودم و دنیایم عادت کرده ام 

 


میگن زمان که بگذرد درد آرام میشود 

چرا زمان درد مرا عمیق تر میکند خب

تمام روز سعی میکنم 

خودم را از دنیای گیج و منگ‌ درونم

 بکشم بیرون 

بیایم وسط حالِ زندگی 

هی حواسم باشد غرق هپروت خودم نشوم 

ولی از دستم در میروم 

باز برمیگردم‌ در بهت خودم 

تا به خودم می آیم دستی به صورتم میکشم

خیس است .

دفعه بعد باید حواسم را بیشتر جمع خودم کنم 

 


بچه که بودم هر موقع کار اشتباهی میکردم 

از ترس دعوا شدن 

میرفتم زیر پتو میخوابیدم 

ادای خوابیدن بود ولی بعدش واقعا خوابم میبرد 

روز بعدش که از خواب بیدار میشدم 

هم بقیه یادشون رفته بود هم خودم

دیگه کسی کارم نداشت 

الان که بزرگ شدم 

هر موقع که کار اشتباهی میکنم 

مثل بچگیام

میرم زیر پتو که بخوابم 

که یادم بره چیکار کردم‌

ولی خوابی در کار نیست 

ذهنم شروع میکنه به حرف زدن

هی حرف میزنه حرف میزنه حرف میزنه

به مرز انفجار که میرسم

دما بدنم رفته بالا 

ضربان قلبم اونقدر شدید میشه 

که دلم میخواد با یه ضربه ی محکم

واسه همیشه ساکتش کنم .

.

.

.

حال این روزام اینطوریه

جای قلبم لق شده 

ت ت میخوره 

اذیت میکنه 

 


یه لیست درست کردم 

اسم ده تا کتاب نوشتم که واسه امسالم بخونم 

کتاب خوندن دوست دارم ولی تو خوندنش تنبلم 

امروز رسیدم به کتاب پنجم

جز از کل گرفتم دستم 

راستش یکی از دلایلی که باعث شد بیشتر قدر کتابامو بدونم 

بخوام کامل بخونمشون 

این بود که میدیدم قیمت کتابا هی داره میره بالاتر 

و من پولی ندارم برای گرفتن کتاب جدید 

.

تا قبل این داستان کرونا با یکی حرف زده بودم واسه کار 

قرار بود بعد سال دوباه برم سرکار

کار قبلیمو دوست نداشتم احساس میکردم یه کار بیهوده اس

چقد همه چی پوچ بود اونجا واسم 

بیشتر از سه ماه طاقت نیاوردم زدم بیرون

فک میکردم میتونم بعدش راحت کار پیدا کنم نشد 

دوباره رفتم دانشگاه ارشد بخونم 

شاید بعد ارشد بشه 

ولی الان که وسط فوق خوندنم 

یه دانشجوی فوق لیسانس بیکار 

که حتی پول تو جیبیشو حتی شارژ نت گوشیشو باباش میده 

احساس بدتری دارم 

دارم تلاش میکنم اوضاع تغییر بدم 

ازین حالت پوچ و بیهوده بودنم دربیام 


دو روز پیش 

میون درس خوندنم و نوشتن تکالیف درس آزمون هام 

و صدای یار شیرین لیلا فروهر 

گوشیم شروع کرد به لرزیدن 

شماره رو نشناختم 

یه لحظه از سرم گذشت نکنه که 

باید تمرکز میکردم 

ضربان قلبم رفته بود بالا 

تلاش میکردم صدای آهنگ قطع کنم 

که بتونم با تمرکز شماره رو بخونم 

همزمان با قطع شدن آهنگ لرزش گوشیم هم قطع شد 

رفتم سراغ شماره 

آره خودش بود 

زنگ زده بود به من 

بعد از ۵۰ روز 

عصبانی شدم شروع کردم به حرف زدن با خودم 

زنگ زده چی بگه ؟ چی توضیح بده؟ 

تو این دو ماه عذاب کشیدن من کجا بوده که الان پیداش شده

نمیخواستمش 

از خودم تعجب کردم 

من هر شب با زمزمه اسمش میخوابیدم 

با زمزمه اسمش از خواب بیدار میشدم 

من که این همه چه خودآگاه چه ناخودآگاه صداش میزدم 

تو خواب و بیداری مدام اسمش ذکر هر روزم بود 

چی شدم اون لحظه ؟

دیگه نمیخواستمش 

از اومدنش عصبانی بودم 

اون لحظه رفتن همیشگیشو میخواستم 

بعد از اون شب دیگه اسمش ذکر هر روزم نیس

دیگه خاطره هاش دور سرم نمیچرخه 

انگار کافی بود زنگ بزنه که تموم بشه 

#شب های این مدلی هم تموم میشه 

چه با درد 

چه بی درد 


یه موقعهایی هست که دیگه حتی حوصله ندارم

تلاش کنم حالم خوب شه واسه خوب شدن حالمم حوصله کم میارم 

یه موقعهایی هست از اینکه حال غمگینمو پشت قیافه

خندان بیخیال قایم میکنم خسته میشم

و خیلی موقعها از اینکه هیچ وقت هیچ کس ندارم

باهاش حرف بزنم حسودیم میشه

به اوناییکه همیشه یکی هست پا حرفاشون

 


آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها